Kraj kwitnącej miłości

Początek kwitnienia wiśni rozpoczyna sezon ślubny w Japonii. Jest to zdecydowanie najpiękniejszy czas w tym kraju – natura budzi się do życia, drzewa mienią się różowo – fioletowymi barwami, a miłość czuć w powietrzu. Któż nie marzy o takiej scenerii w jednym z najważniejszych dni w swoim życiu? 

Zastanawialiście się jak wygląda ślub w kraju kwitnącej wiśni? Jeśli tak, gorąco zapraszamy do lektury! 

Kiedy młodzi są już po zaręczynach, zwyczajowo wybierają sobie inną parę narzeczonych, która ma za zadanie pomagać i wspierać ich aż do dnia ślubu. Gdy przychodzi czas spotkania z rodziną, rodzice mężczyzny ofiarują przyszłej synowej tradycyjne prezenty takie jak: woreczek z gotówką, butelkę sake jako symbol pomyślności i radości, herbatę, ubrania, oraz lniane białe nici, które mają symbolizować wytrwałość związku, aż do osiągnięcia starości. Prezenty te powinny być pokazane gościom podczas przyjęcia weselnego.

Ślub

     Najbardziej popularne są śluby cywilne, które nieco odbiegają od naszych wyobrażeń. Samo wydarzenie trwa krótką chwile, a polega na podpisaniu dokumentów w urzędzie. Co ciekawe, podczas podpisywania zaświadczeń nie jest wymagana obecność świadków, a nawet samego pana młodego. Kobieta, która chce wyjść za mąż przynosi niezbędne papiery nazywane koseki-tohon (wypis z rodowodu). Dokumenty zawierają podpis dwóch świadków i ich pieczątki. Po telefonie urzędnika, który pozyskuje wszystkie niezbędne informacje, w świetle prawa, kobieta jest już w stanie małżeńskim.   

         Jednak prawdziwe, tradycyjne japońskie śluby odbywają się w obrządku  shintoistycznym. Podstawą tej religii są opatrzności Shinto i Kami – bogowie czuwający nad szczęściem i spokojem rodzin. Shinzenshiki jest ceremonią kosztowną i wyniosłą. Zwyczajowo panna młoda podczas uroczystości zaślubin ubrana jest w kilkuwarstwowe białe kimono i ozdobny czepiec (tsuno kakushi). A jej twarz i ciało pokrywa biała farba jako symbol czystości i niewinności. Pan młody ubrany jest w eleganckie czarne kimono na którym widnieje znak rodowy, oraz szarawary (szerokie, bufiaste spodnie).

Ślubu udziela duchowny – nakodo, w świątyni przy dźwiękach tradycyjnych instrumentów i jedynie najbliższej rodziny. Kulminacyjnym punktem jest rytualne oczyszczenie, dokonane przez kapłana, po nim pan młody czyta tekst przysięgi małżeńskiej, następnie młodzi wymieniają się pucharami i obrączkami. Ważnym elementem ślubu jest ofiarowanie bogom gałązki świętego drzewa Sakaki. Zwieńczeniem uroczystości jest dziewięciokrotne wypicie sake z kieliszków.

A po ślubie… Wesele

Japońskie wesele rozpoczyna się powitaniem pary młodej przez swata i uroczystym toastem na ich cześć. Miejsce gości przy stole przyznawane jest nie ze względu na koneksje rodzinne, a zgodnie z hierarchią społeczną i zawodową. Kto był w Japonii ten doskonale wie, jak wielką wagę przykładają oni do części wizualnej prezentów i symboliki. Najczęstszym prezentem ślubnym są pieniądze, wręczane w ozdobnej kopercie, przewiązanej specjalnym sznurkiem nazywanym mizuhiki. Łączy on w sobie zawsze dwa kolory: srebrny i złoty, czerwony i złoty, czerwony i biały lub purpurowy i biały. Ich splecenie symbolizuje połączenie dwóch osób w jedność. 

W odróżnieniu od polskich wesel, uroczystości japońskie trwają kilka godzin i są nieco bardziej formalne. Goście zobowiązani są do założenia odpowiednich strojów: panowie – czarnych garniturów, białego krawata oraz białej koszuli, kobiety – wieczorowych sukien, czy zdobionego kimona.

Jedzenie na weselu

Japońskie wesele rozpoczyna się od podania potraw z ryb, ponadto nie może zabraknąć czerwonego ryżu, wodorostów i brunatnic. Mięso na weselach występuje niezmiernie rzadko i, ze względu na swoją cenę, kojarzone jest z wyjątkowym  luksusem.

Tradycyjnie kobieta po ślubie przyjmuje nazwisko męża, odwrotna sytuacja występuje niezmiernie rzadko, wyłącznie w sytuacji, kiedy istnieje możliwość wyginięcia nazwiska rodowego kobiety. Posiadanie podwójnego nazwiska jest zakazane przez japońskie prawo. 

Mieszkańcy Japonii to w większości wyznawcy buddyzmu, którzy praktykują religię shintoizmu, jednak rosnąca globalizacja i zachodnie trendy docierają również do kraju kwitnącej wiśni, co ma odzwierciedlenie w ceremonii zaślubin. Młodzi coraz częściej decydują się na pseudo-chrześcijańskie śluby. Taka ceremonia odbywa się w kościele lub kaplicy i uczestniczą w niej wszyscy goście, a nie jak w przypadku tradycyjnego ślubu tylko najbliższa rodzina. Panna młoda prowadzona jest przed ołtarz przez swojego ojca, gdzie zostaje symbolicznie przekazana narzeczonemu. Przysięgę małżeńską stanowi przetłumaczona na język japoński wersja zachodnia. Rolę księdza najczęściej odgrywa wynajęty  aktor. Po ślubie młodzi udają się na pamiątkowe zdjęcie, a następnie na przyjęcie weselne.

Japonia to kraj, w którym tradycja, obyczaje, kultura zakładania kimon i parzenia herbaty,  tworzy idealną harmonię z nowoczesnym i ekstrawaganckim trybem życia. Nic więc dziwnego, że tak łatwo się w nim zauroczyć i zakochać.